W zasadzie ciężko zaklasyfikować, co do końca interesuje ten teatr. Zespół miesza stylistyki i gatunki, bliski mu jest teatr absurdu, choć czasami tworzy w duchu realizmu. Opis grupy na stronie internetowej też jest nieoczywisty: „Pływam sobie w basenie. Ciało lekkie, animula wciąż w szatni - wciera impregnanty. Szare komóry - z czystego obowiązku - jałowo rozmyślają nad liczbą Pi. I pięknie jest. Gdyby tylko ktoś nie uczepił się moich piszczeli - a co to w ogóle za upodobanie - ciągnie mnie w dół. Całe szczęście widzę przed sobą dryfujące biodra - przywieram do nich - odbijam się - wynurzenie - łapię oddech. Jestem uratowany. Na lewej burcie jakiś zakompleksiony rekin spuszcza powietrze z karpia tradycjonalisty. Odwracam wzrok. Na prawej burcie też ruch. Ławica szczupaków - dresiarzy rozprawia się z nieletnim okonkiem. Odwracam wzrok. Pozostaje zez zbieżny. Wpadam na mieliznę. I wreszcie jest mi dobrze. I pięknie jest. I co z tego, że w trosce o zdrowie publiczne pazerny polityczny szprycuje basen amoniakiem. Na mieliźnie jestem bezpieczny. Tak, są różne szkoły pływania i różne style. Doświadczenia z basenu i różne style pływania trenujemy w bezpiecznej zatoce P.I.G z o. o. A tak w ogóle to skąd się wziął ten mokry język?”.
Ich spektakle powstały na podstawie tekstów własnych i kompilacji. Do tej pory zrealizowali m.in. „Drobiokracja” (2000), „...I Żadnych Pryszczy” (2001), „Jak żółw w skorupie” (2002), „… Jest” (2002), „Zostaliśmy wybrani” (2003), „Żeberko” (2003), „GG” (2005), „Ojma” (2005). Teatr na swoim koncie ma występy na takich imprezach jak m.in. Międzynarodowy Festiwal Teatrów Dzieci i Młodzieży – Wigraszek, Płocki Festiwal Teatralny Heca, Grudziądzka Kieszeń Sceniczna, Rypińska Wiosna Teatralna, Tumult – Łomża, Klaka – Gdańsk, Katar – Toruń.
opracowanie Anna Gleb