Władysław Biały był księciem gniewkowskim, pochodzącym z kujawskiej linii Piastów

Nieznana jest data jego urodzenia, wiadomo natomiast, że zmarł 29 lutego 1388 r. 
w Strasburgu. Był pretendentem do tronu Polski po śmierci Kazimierza Wielkiego, słynnym podróżnikiem i rycerzem stawianym za wzór innym. W swoim księstwie zorganizował dwór na wzór królewski ze sprawnie działającym aparatem administracyjnym. Po śmierci żony Elżbiety sprzedał swoje księstwo Kazimierzowi Wielkiemu za sumę 1000 florenów i ruszył 
w podróż. Zwiedził Malbork, Pragę, Jerozolimę i Awinion. W 1366 r. wstąpił do klasztoru cystersów w Citeaux, a następnie do benedyktynów w Dijon. Po śmierci króla Kazimierza starał się o zniesienie ślubów zakonnych (co mu się nie udało) i powrócił do Polski, licząc na poparcie panów wielkopolskich. Szybko popadł w konflikt z nowym królem Ludwikiem Węgierskim, kiedy w roku 1373 zajął zbrojnie Gniewkowo, Inowrocław i Włocławek. Wypędzony z kraju przez stronników królewskich schronił się w nadgranicznym Drezdenku, z którego w 1375 r. ponownie zaatakował Kujawy, chcąc odzyskać swoje księstwo. Wybuchła wojna, w której Władysław poniósł klęskę w bitwie pod Gniewkowem, 
a następnie podczas oblężenia Złotorii.