Juta z Bielczyn, którą powinno się nazywać raczej Jutą z Chełmży, urodziła się 
w 1220 r. w Sangerhausen, a zmarła 12 maja 1260 r. w Bielczynach pod Chełmżą. 
Z pochodzenia była szlachcianką z Turyngii, która wyszła za mąż za rycerza von Sangerhausen, który zmarł w drodze do Palestyny i pozostawił ją wdową w wieku 20 lat. Po jego śmierci Juta rozdała majątek biednym, a następnie ruszyła w podróż po sanktuariach, utrzymując się z datków i pomagając chorym. Kiedy jej dzieci dorosły, związała się z beginkami skupionymi wokół mistyczki Mechtyldy z Magdeburga. Ok. 1256 r. została zaproszona do ziemi chełmińskiej przez krewnego jej męża – wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Anno von Sangershausena. Jej zadaniem miały być pokuta 
i modlitwa, które miały dopomóc w nawracaniu Litwinów i Jaćwingów. Była wówczas osobą bardzo znaną, która utrzymywała kontakty z biskupem chełmińskim Heidenrykiem 
i franciszkaninem Janem z Łobdowa.