Ludwik Kolankowski urodził się 21 czerwca 1882 r. w Pniowie, a zmarł 19 marca 1956 r. w Toruniu. Był pierwszym rektorem Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, naukowcem i działaczem politycznym. W latach młodości studiował historię na Uniwersytecie Lwowskim i w Berlinie, następnie kontynuował karierę naukową, jako doktor, a w 1913 r. uzyskał habilitację na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1931 r. został profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, sześć lat później – zwyczajnym. Od 1934 r. był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, w latach 1937-1947 był prezesem Polskiego Towarzystwa Historycznego. Kolankowski pracował też, jako bibliotekarz w Bibliotece Jagiellońskiej, od 1918 r. był zaangażowany w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a w 1938 r. został senatorem Rzeczypospolitej.