Młodość spędziła w Toruniu i Poznaniu, gdzie studiowała matematykę, jeszcze przed wybuchem wojny angażowała się w działalność patriotyczną – była instruktorem Przysposobienia Wojskowego Kobiet i komendantką Rejonu Śląskiego PWK. We wrześniu 1939 r. walczyła w obronie Lwowa, a w październiku wstąpiła do tajnej organizacji Służba Zwycięstwu Polski. Od 1940 r. zajmowała się kwestiami łączności, przewożeniem poczty 
i organizowaniem szlaków kurierskich z Polski do Londynu przez Niemcy. W lutym 1943 r. przedostała się do Londynu, biorąc udział w misji zleconej przez Komendanta Głównego AK Stefana Roweckiego i powróciła do Polski zrzucona na spadochronie 10 września.

W 1944 r. brała udział w powstaniu warszawskim, a po jego upadku wyjechała do Krakowa, gdzie ponownie zajęła się koordynacją tras kurierskich. Po wojnie działała 
w konspiracji antykomunistycznej, aresztowana w 1951 r. przez UB odzyskała wolność 
24 lutego 1955 r. W następnych latach poświęciła się pracy w edukacji i w szkolnictwie wyższym, w 1965 r. uzyskała doktorat nauk humanistycznych, a po habilitacji w 1973 r. powróciła do Torunia do Instytutu Pedagogiki i Psychologii UMK. W 1978 r. odeszła na emeryturę, ale w dalszym ciągu była osobą bardzo aktywną i zaangażowaną w ruch społeczny i niepodległościowy. Działała w „Solidarności”, współzałożyła Klub Historyczny AK, Fundację „Archiwum Pomorskie Armii Krajowej”, w 1996 r. została profesorem nauk humanistycznych.

Elżbieta Zawacka była laureatką wielu nagród państwowych, odznak i orderów, jej imię przyjęła Biblioteka Pedagogiczna w Toruniu i Szkoła Podoficerska Wojsk Lądowych w Zegrzu. W grudniu2008 roku sejmik województwa kujawsko-pomorskiego nadał profesor Zawackiej Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Gen. Elżbieta Zawacka zmarła dn. 10 stycznia 2009 roku w Toruniu. Po śmierci spoczęła na cmentarzu św. Jerzego w Toruniu.

Bogusław Bogucki