Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1252 r. Wieniec wymieniony został w przywileju Kazimierza I kujawskiego, syna Konrada I mazowieckiego, ojca Władysława Łokietka. Na przepływającej przez wieś Zgłowiączce znajdował się już wówczas młyn, z którego płacono podatki biskupom włocławskich, formalnym właścicielom tej i wielu innych miejscowości.

W 1380 r. w Wieńcu erygowano parafię. Pod koniec XVIII w., gdy dobra kościelne zostały skonfiskowane przez władze pruskie, miejscowość trafiła w ręce generała von Hohenlohe-Ingelfingen (w rodzie byli wielcy mistrzowie zakonu krzyżackiego, biskupi i politycy). Później majątek kupił Józef Dąmbski. Kolejnym właścicielem byli Miączyńscy, którzy wybudowali w stylu neogotyku angielskiego tzw. Stary Pałac, któremu później przeznaczono funkcję oficyny. Można go oglądać w parku za Nowym Pałacem. Jego wieżyczkę do dziś zdobi medalion z podobizną Władysława Łokietka.

W 1868 r. majątek nabył Leopold Kronenberg - warszawski bankier, przemysłowiec, polityk i wydawca o żydowskich korzeniach. Fortunę zdobył na tytoniu (fabryka w Warszawie) i działalności bankowej (w 1870 r. założył Bank Handlowy).

Z funduszy Kronenberga wybudowano w 1875 r. obecny pałac, a także drogę Wieniec - Brzezie i most na Zgłowiączce. Po jego śmierci w 1878 r. majątek w Wieńcu przejęli jego synowie: Stanisław i Leopold Julian.
Pałac z 1890 r.

Po wojnie pałac przekształcono w szpital przeciwgruźliczny. Następnie przez 20 lat, do 2006 r. funkcjonował tu oddział pulmonologii i chorób płuc, należący do szpitala wojewódzkiego we Włocławku.

Pałac eklektyczny. Budowlę zaprojektował architekt Artur Goebel. Zespół pałacowo-parkowy składa się z nowego i starego pałacu, portierni z bramą wjazdową, stajni, obory i spichlerza.

Pałac jest budynkiem murowanym, piętrowym, założonym na planie wydłużonego prostokąta. Wejście główne znajduje się w pseudoryzalicie umiejscowionym w osi obiektu, poprzedzone jest schodami jednobiegowymi i honorowym dziedzińcem. Po obu stronach korpusu głównego wznoszą się dwa trzykondygnacyjne, alkierzowe skrzydła. Do lewego skrzydła dobudowano czterokondygnacyjną wieżę, nakrytą spiczastym dachem z chorągiewką. Skrzydła nakryto dachami namiotowymi, a korpus płaskim dachem dwuspadowym. Parter rezydencji jest boniowany a elewacje posiadają bogate dekoracje rzeźbiarskie. Po zachodniej stronie pałacu znajdował się basen z fontanną.