Dwór w Łysomicach

Budowę murowanego, klasycystycznego dworu w Łysomicach rozpoczął Edward Donimirski, który objął zakupiony przez ojca majątek w 1867 roku. Pierwotnie parterowa budowla została przebudowana w 1871 roku. Nadbudowano piętro dokonując przy tej okazji całkowitej zmiany tylnej elewacji budynku. Całość nakryto płaskim dachem czterospadowym. W osi dziewięcioosiowej elewacji frontowej umieszczono trójosiowy ryzalit z czterokolumnowym portykiem wspartym na ganku, zwieńczonym trójkątnym szczytem. Rezydencja została otoczona parkiem w stylu angielskim. Przed dworem znajdują się zabudowania gospodarcze.

Po śmierci Edwarda w 1907 roku dobra łysomickie odziedziczyła wdowa Helena Donimirska, a od 1913 roku jako właściciel majątku figuruje Jan Donimirski, który pełnił wiele zaszczytnych urzędów, np. szambelana papieskiego. Odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Niepodległości. We dworze przez jakiś czas przebywał i koncertował Ignacy Paderewski. Po wybuchu II wojny światowej Jan Donimirski został aresztowany i osadzony w forcie VII, a następnie zginął w lesie Barbarka. Po wojnie dwór i majątek zostały znacjonalizowane. Obecnie zespół dworsko-parkowy jest w posiadaniu Agencji Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa.Dwór znajduje się przy ul. Sadowej 2, po zachodniej stronie drogi nr 91 do Torunia.

Łysomice są położone 8 km na północ od Torunia, przy drodze nr 1 do Świecia.