Klub Odkrywców Historii Regionu

Dwór w Chodeczku

  • Dwór w Chodeczku

Dwór z pocz. XX w. Pierwszymi właścicielami dóbr chodeckich byli Rolicowie, którzy władali tymi terenami na pocz. XV w. W 1442 r. Chodecz wraz z przyległymi ziemiami przeszedł w ręce Kretkowskich. Dołęgowie Kretkowscy, wywodzili się z północnego Mazowsza i z ziemi dobrzyńskiej. Ród ten w XV w. posiadał kilka miast i kilkadziesiąt wsi prywatnych, królewskich i zastawnych na terenach dzisiejszej centralnej Polski. Władali oni dobrami chodeckimi do drugiej połowy XVI w., kiedy to najprawdopodobniej w wyniku czasowego ich zastawu, właścicielem Chodcza i Chodeczka został Mikołaj Sokołowski. Wtedy też Chodeczek stał się wsią szlachecką i od tej pory w źródłach historycznych mowa jest o Chodczu i Chodeczku, jako osobnych majątkach. Po śmierci Mikołaja Sokołowskiego w 1565 r. Chodecz oraz Chodeczek stały się znów własnością rodu Kretkowskich, którzy władali tymi terenami aż do roku 1887, kiedy to zadłużony Chodeczek kupił Karol Jan Werner. Właściciel ten w latach 1900- 1906 wybudował zachowany do dziś dwór, oraz urządził w jego sąsiedztwie park krajobrazowy. W 1928 r. , Chodeczek w drodze spadku przejął Karol Lucjan Werner, który z uwagi na niemieckie pochodzenie, mieszkał we dworze wraz z rodziną do 1945 r. Po wojnie majątek przeszedł na własność Skarbu Państwa Polskiego.

W latach powojennych przeprowadzono tu szereg remontów, i tak: 1946 r. - remont adaptacyjny, 1965-1970 r. ? remonty bieżące, 1970, 1977 r. - remonty kapitalne, 1990 r. - remont kapitalny, wymiana części stropów drewnianych.

Jest to budowla jednolita, bez wyraźnie określonych cech stylowych. Jest połączeniem pałacyku - willi w stylu włoskim, z tradycyjnym polskim dworem. W elewacji frontowej budynek zdobi ryzalit z portykiem kolumnowym wspierającym balkon. Nad nim znajduje się trójkątny fronton. Okna w układzie łuków triumfalnych na osiach.

Kubatura budynku wynosi 1050m3, a powierzchnia użytkowa 340m2. Charakteryzuje się niemal symetrycznym układem elewacji i wnętrz. Do dzisiejszych czasów dotrwał w dość dobrym stanie, z uwagi na przeprowadzone powojenne remonty. Z zewnątrz nie dokonano znaczących przekształceń, mających wpływ na obecny wygląd budynku.