Klub Odkrywców Historii Regionu

Pierwsza wzmianka o Wierzbiczanach pojawiła się w 1343 r., gdzie po pokoju zawartym w Kaliszu doszło w dniu 23 lipca 1343 r. do spotkania na łakach wierzbiczanskich Kazimierza Wielkiego, z Wielkim Mistrzem Zakonu Krzyżackiego Ludolfem Koenig von Weizau. To właśnie tutaj doszło do ratyfikacji dokumentów zawartych w Kaliszu gdzie Krzyżacy oddali Polsce Kujawy i ziemię dobrzyńską oraz przyrzekli płacić daninę z Pomorza, które otrzymali jako jałmużnę od króla. Już wtedy istniał tutaj dwór a pierwszymi właścicielami Wierzbiczan byli członkowie rodziny Krotoskich. W 1459 r.

Pałac z XIX w. Twórcą projektu architektonicznego pałacu był architekt berliński, uczeń znanego konserwatora i architekta Karla Friedricha Schinkla, Friedrich August Stüler. Stüler zaprojektował pałac w Wierzbiczanach w stylu neorenesansowym. Ten popularny w historyzmie styl, powstał w wyniku zainteresowań naukowych antykiem i badań starożytnej architektury. Największe znaczenie osiągnął w latach 1870-1890, stosowany przede wszystkim w obiektach użyteczności publicznej.

Pałac Jest budynkiem dwukondygnacyjnym z wieżą, pełniącą pierwotnie funkcję komunikacyjną. Początkowo w skład budynku wchodziła jednokondygnacyjna kapliczka założona na planie półokręgu, zlokalizowana w narożu północno-wschodnim. Kapliczka istniała jeszcze w 1860 roku, a została usunięta podczas zmian wprowadzonych przez kolejnych właścicieli, którzy przejęli obiekt pod koniec XIX w. Horyzontalny układ architektury, prosta forma pałacu, złożona z dwóch prostopadłościennych brył oraz kapliczki i wieży stanowiącej dominantę architektoniczną a zarazem punkt widokowy, symetrycznie umieszczony ażurowy taras łączący pałac z romantycznym parkiem angielskim, a także boniowane elewacje.

Pałac znajduje się w powiecie gniewkowskim. Gniewkowo jest położone 18 km na południowy-zachód od Torunia, przy drodze nr 15 do Inowrocławia.